Vandaag ontvingen wij het zeer droevige bericht dat Henk de Witt vannacht op 73-jarige leeftijd is overleden. Een hersenbloeding na een val is hem fataal geworden. De crematie zal vrijdag 17 april om 17.30u zijn.
U kunt inmiddels het online condeleanceregister tekenen.
Dammer/Organisator/Kunstenaar Henk de Witt 1947-2020
Henk heeft de laatste jaren, na zijn tijd bij DOS Delft, nog veel wedstrijden voor Van Stigt Thans in de Nationale Competitie gespeeld. Dit jaar zelfs nog 10 keer in het 3e team.
Henk was niet alleen een echte kunstenaar, maar ook een vernieuwer in de damsport. Zo was hij organisator van het openlucht damtoernooi op de Beestenmarkt in Delft, voorvechter van het vrouwendammen en onlangs, in december 2019, nog organisator van het experimentele toptoernooi-zonder-remise.
Een groot verlies voor onze club en voor de damsport.
Wij wensen de nabestaanden heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
De uitvaartplechtigheid begint vrijdag 17 april om 17.30u. Deze zal via een livestream, uitsluitend voor genodigden, te volgen zijn. Aansluitend is de crematie op Iepenhof in Delft. Tevens is er een online condeleanceregister beschikbaar gemaakt.
Inmiddels hebben wij ook de rouwkaart van de familie ontvangen.
Fred Ivens heeft een mooi “In memoriam” geschreven dat we u hier niet willen onthouden:
“‘Bevlogen, beminnelijk, bourgondisch’
‘Ze zijn nog lang niet van me af’. Henk de Witt dacht eind december na afloop van het door hem geïnitieerde Toptoernooi-zonder-remise meteen alweer een zet vooruit. Zoals het een goede dammer en zeker ook Henk zelf betaamt. Het mocht echter niet zo zijn. Een ongelukkige val gevolgd door een hersenbloeding in zijn Delftse grachtenwoning werd hem uiteindelijk op Goede (wat heet) Vrijdag fataal.
De woorden die bij Henk de Witt passen zijn: gepassioneerde liefhebber van de damsport, bevlogen, beminnelijk, perfectionistisch, bourgondisch, kleurrijk, creatief, estheticus en een onvermoeibare doordouwer die van geen opgeven weet. KNDB-voorzitter Frans de Jonge: ’Groot verlies, voor de damsport! Maar ook als mens’.
Hij verenigde sinds jaar en dag de drie-eenheid dammer/organisator/kunstenaar in zich. Zijn (dam)kunst, vorig jaar nog via – uiteraard- een damevenement geëxposeerd, hangt in menig huiskamer te pronk.
Zelf kon hij meer dan verdienstelijk een partijtje spelen. In zijn geboorteplaats Groningen werd hij als lid van DGZ diverse malen provinciaal jeugdkampioen en veroverde ook een keer – vóór Douwe de Jong en Paul Germain – de titel bij de senioren. Na zijn verhuizing naar Delft liet hij in de toenmalige West-Hollandse Dambond onder andere Ron Heusdens zijn hielen zien. Zijn grootste succes boekte hij in 2017 toen hij zich met overmacht tot Nederlands veteranenkampioen mocht laten kronen. Het inspireerde de Zeeuwse veteraan Aart Walraven tot de volgende limerick:
Een dammer uit Delft, de guit,
ging steeds voor de volle buit:
een plusscore van liefst zes!
Zelfs een virus hield hem bij de les.
wel is hij koortsig onder z’n pet en erg Witt-jes!
Ook in Europees verband was de man, die jarenlang ook de grote voortrekker van de plaatselijke damclub DOS was, als 70-plusser in de voorste gelederen te vinden. Vorig jaar nog blies hij als invaller in het eerste tiental vanVan Stigt Thans in de ereklasse zijn partijtje mee.
Spraakmakend
De meeste bekendheid oogstte Henk-met-de-pet echter als organisator en als kruisridder tegen de remisère. In samenwerking met studentenhuisvester DUWO werd in de kennisstad een handvol spraakmakende evenementen ten doop gehouden met wereldtoppers als Alexander Georgiev, Alexeï Tsjizjov en Harm Wiersma. De complete vaderlandse sportpers kwam erop af want ‘korfbaluitslagen’ als 12-0 en 9-3 waren toch wel héél bijzonder. Met tomeloze energie bestreed Henk het remisevirus dat in zijn ogen zeker op topniveau te welig tierde. Eind december keerden Tsjizjov en Georgiev terug naar Delft waar ze samen met Oranje-troeven Jan Groenendijk en Martijn van IJzendoorn een experimenteel toernooi zonder remises afwerkten. Henk de Witt was tevens een groot voorstander van de zogeheten Delftse telling en ontving in 2008 de promotieprijs van de KNDB.
Intussen had hij samen met drie geestverwanten de Stichting Dampromotie opgericht. ‘Het is voor ons duidelijk dat de damsport dringend toe is aan een algehele vernieuwing. De traditionele manier van dammen heeft zijn aantrekkingskracht verloren. Wij zetten een paar van onze ideeën op een rijtje. Waarbij we benadrukken dat het gaat om de samenhang. En dat het voor bestuurders de kunst is om er niet met de blik van een ‘doorgewinterde’ dammer naar te kijken, maar met de blik van de buitenwereld’, is de intro op de website (www.dampromotie.nl). Waarbij het accent niet zo zeer op de top maar vooral ook op de recreatie-dammer (buurttoernooien!), vrouwen en jeugd ligt.
Behalve de sneldamtoernooien op zijn zo geliefde Beestenmarkt zette hij In 2008 ook zijn schouders onder de organisatie van de geslaagde wereldrecordpoging blinddammen van Erno Prosman. Meteen daarna bleek hij ernstig ziek. Het ergste werd gevreesd maar het bleek ‘slechts’ om een te verwijderen milt gaan in combinatie met een stamceltransplantatie via een van zijn zussen.
Dit keer bleek er echter geen redden meer aan.Het is de bedoeling dat Henk de Witt van de zomer op een voor hem passende wijze wordt herdacht. I.v.m. het corona-virus heeft de crematieplechtigheid vrijdag in besloten kring plaats maar is wel via internet te volgen. Ook is een condoleanceregister geopend. Zie de rouwkaart.”
Ook Anton van Berkel heeft op het damforum een in memoriam geschreven.
“Damvernieuwer en amicaal damliefhebber overleden
Regelmatig ontvalt de damsport een geliefd persoon. Soms alleen lokaal bekend, maar o zo gewaardeerd binnen een club, soms landelijk bekend. Een mooie bloemlezing is te vinden op het damforum
Ook op toernooibase, alfabetisch overzicht alle spelers, is te zien wie er overleden is. Soms is het dan schrikken dat iemand overleden blijkt te zijn. Ik vind het een omissie dat op toernooibase soms geen foto aanwezig is ter nagedachtenis.
Ofschoon dit artikel een hommage is aan Henk de Witt, wil ik toch het recente overlijden van Michel Grégoire vermelden: een grootheid op damgebied, jarenlang boegbeeld van het Belgische dammen, meegedaan aan vele internationale toernooien zoals het EK 1974 en het vermaarde Suikertoernooi.
Henk de Witt (zie foto) is niet meer. Op vrijdag 10 april 2020 is hij overleden na een val die een hersenbloeding veroorzaakte, al lijkt het mij dat het zou net zo goed andersom kan zijn gebeurd. Van een vorige hersenbloeding wist hij wonder boven wonder te herstellen, deze nieuwe hersenbloeding kon zelfs Henk niet overwinnen.
Henk was een damliefhebber pur sang. Zomertoernooien, halve finales van Nederland, nationale competitie, hij was van de partij. Met zijn Eendje kwam hij dan aanrijden. Was lid van Van Stigt Thans en van zijn DOS Delft. Er was echter één facet van het dammen wat hem dwarszat: de veelheid aan remises. Het gelijkspel zelf vond hij aanvankelijk geen probleem, maar dan moest het wel een gelijkspel zijn, dus iedereen had evenveel stukken op het eind. Henk bedacht de Delfse telling waarbij een voordeelremise met 3-1 werd beloond. Later verfijnde hij de uitslagen door aan een grotere materiaalvoorsprong een steeds hogere score toe te kennen, waarbij een traditionele winst toch altijd het best werd beloond. In zijn laatste experiment was een remise helemaal niet meer mogelijk.
Hij zette zijn ideeën in in door hem georganiseerde internationale toernooien. Vele(wereld)toppers wist hij hiervoor naar Delft te laten komen. Henk kreeg het steeds voor elkaar een goed gevulde prijzenpot te hebben, heden ten dage geen sinecure, en een hoop publiciteit. Een wethouder of burgemeester die zijn toernooien opende, een parade door de stad, alles bleek mogelijk. Naast een hoofdgroep die speelde met zijn nieuwe telling, was er voor de gewone dammer vaak een toernooi met de gewone telling. Henk vond de stap nog te groot toen ik hem bij zijn toernooi in december 2019 voorstelde de telling voor iedereen te laten tellen. Maar ook een buurttoernooi met gewone huisdammers: hij organiseerde dat met succes.
Daarnaast was Henk gepassioneerd kunstenaar. De prachtigste schilderijen heeft hij gemaakt met excentrieke namen. Ik heb een expositie van zijn werken mogen aanschouwen in zijn woning aan een idyllische gracht te Delft, voorafgaand aan een door Henk georganiseerd toernooi. De scoreborden van Van Stigt Thans zijn tot mijn leedwezen vervangen door een digitaal scherm: het zijn twee prachtige creaties, waar er eigenlijk één ontbrak voor een drieluik aangezien Schiedam met 3 teams speelt in de nationale competitie.
Moge Henk rusten in vrede.”
