De nationale damcompetitie is dit jaar aanmerkelijk interessanter, dan vorig jaar. Tijdens de derde ronde eindigden alle wedstrijden op één na in 11-9. Helaas was Van Stigt Thans degene, die met een gelijkspel tegen Culemborg de minder gelukkige was.
Ondertussen boekte landskampioen Hijken een kleine, maar nuttige overwinning op concurrent Huissen en gaat alleen aan de leiding. Met inmiddels twee 11-9 overwinningen gaat het echter niet gemakkelijk voor de titelhouder. Onderin het veld zijn dezelfde minieme 11-9 overwinningen, die gemakkelijk anders hadden kunnen uitvallen, ongetwijfeld bepalend voor wie er dit jaar in blijft of uitgaat. Het is soms niet eerlijk…
Het was van te voren bekend, dat Schiedam – Culemborg een vier punten wedstrijd zou zijn. Culemborg heeft zich enorm versterkt ten opzichte van vorig jaar. Sommige spelers, die in andere teams zeer gewaardeerde medespeler zouden zijn, treden bij hen op als coach of reserve. Tot het laatst toe was niet helemaal duidelijk wie er wel of niet aanwezig zouden zijn. Reserves stonden klaar om bij wegblijven van een coryfee de opengevallen plaats in te nemen. Grootmeester Jean Marc Ndjofang kwam pas enige tijd na het begin van de wedstrijd binnen en degradeerde daarmee alsnog een sterke reserve tot toeschouwer.
Geluk speelt een grote rol bij dit soort wedstrijden. Van te voren is niet bekend, waar iedereen zit. In de damwereld is het niet gebruikelijk, dat de ploegen op sterkte zitten. Dus daarmee kun je pech of geluk hebben. Ditmaal zat het niet mee voor de Schiedammers. Gantwarg en Clerc zaten tegen (zwakkere) grootmeesters. Dan is er ondanks een flink ELO-verschil meestal niets te halen. Andere Schiedamse grootmeesters zaten wel in kansrijke positie, maar slaagden er niet in om het enorme krachtsverschil op het scorebord tot uiting te brengen. Alleen aan de laatste twee borden was er sprake van zoveel krachtsverschil, dat daar vrijwel zeker de beslissing zou vallen.
Schiedamse grootmeester Hein Meijer zat tegen jeugdspeler Simon Harmsma en grootmeester Pim Meurs van Culemborg tegen titelloze Jeroen Kos. Het werd daar 3-1 voor Schiedam. Helaas zag voorzitter Frits Luteijn tegen Bas Messemaker een omsingeling faliekant mislukken. Terwijl een mislukte aanval vaak nog wel naar remise gerommeld kan worden, is de straf op een mislukte omsingeling vrijwel altijd een dikke vette nul.
Ron Heusdens speelde de partij van de dag. Hij beschreef in krachtige bewoording op internet het verloop van de partij: Hij hoopte op een grootmeester, dan had hij tenminste een rustige middag. Nu moest hij tegen Dik de Voogd een echte winstpoging doen. Hij plaatste een nogal wilde voorpost. Onmiddellijk waren beiden spelers totaal de weg kwijt. De ene fout werd gevolgd door de andere. Het wederzijds fouten maken werd volgehouden tot laat in het eindspel met een eerlijke puntendeling als gevolg.
Voor partijen en analyses eerste tiental, zie http://www.luteyn.net/damclub/2020/index.html
Het tweede blijft goed op koers naar het kampioenschap. Ondanks twee invallers werd 020 met 12-8 overspeeld. De Amsterdammers hebben een team met zeer grote krachtsverschillen. Eerste bordspeler Johan Bastiaannet is zelfs internationaal grootmeester. Het zat om en om. Als Schiedammer kon je pech of geluk hebben. Thomy Mbongo deed z’n plicht en hield Bastiaannet op remise, terwijl Christian Niami aan bord twee het ELO-verschil van ruim 200 punten mocht verzilveren.
Ook Peter van der Stap had een 1000-speler. Hij won met een aantal prachtige finesses een gedoodverfd remise-eindspel. Jeugdspeler Emre Hageman behoorde ook tot de gelukkigen met een 1000-speler. Na een opening met aanval versus omsingeling raakte de Amsterdammer aldra de weg kwijt en werd van het bord gezet.
Het derde tiental, dat ook met twee invallers speelde, ging onderuit tegen het sterke De Waarddammers. De Schiedamse kopman Henk de Witt ging al snel onderuit tegen de topspeler bij de gasten, Wim Kalis. Hans Lansbergen bracht de partijen weer op gelijke hoogte. De nestor bij de thuisclub, Wim Heuvelman kon het niet bolwerken tegen Kees Brandwijk. Omdat de overige partijen in een puntendeling eindigden werd het 9-11.
Van Stigt Thans – Denk en Zet Culemborg 10-10
Anton van Berkel (1422) – Boudewijn Derkx (1433) 1-1 5
Jitse Slump (1437) – Paul Oudshoorn (1404) 1-1 10
Frits Luteijn (1367) – Bas Messemaker (1393) 0-2 1
Casper Remeijer (1408) – Uladzislau Valjuk (1384) 1-1 3
Anatoli Gantvarg (1524) – Jean Marc Ndjofang (1468) 1-1 4
Vadim Virny (1526) – Pieter Steijlen (1425) 1-1 6
Rob Clerc (1508) – Kees Thijssen (1477) 1-1 2
Ron Heusdens (1466) – Dik de Voogd (1381) 1-1 8
Jeroen Kos (1358) – Pim Meurs (1516) 1-1 9
Hein Meijer (1429) – Simon Harmsma (1196) 2-0 7
Van Stigt Thans 2 – O2O 12-8
Thomy Lucien Mbongo (1462) – Johan Bastiaannet (1366) 1-1 2
Christian Niami (1432) – Johan Smits (1253) 2-0 5
Peter van der Stap (1338) – Frank Pasman (1088) 2-0 10
Ton Burgerhout (1257) – Peter van Heun (1309) 1-1 4
Emre Hageman (1191) – John Stins (1089) 2-0 8
Guido van den Berg (1255) – Roep Bhawanibhiek (1207) 1-1 1
Dirk van Schaik Jr. (1371) – Johan Wiering (1381) 1-1 9
Waldo Aliar (1292) – Johan Capelle (1259) 1-1 7
Walter Thoen (1253) – Rob Geurtsen (1322) 0-2 3
Edwin de Jager (1265) – Marco de Koning (1187) 1-1 6
Van Stigt Thans 3 – De Waarddammers 9-11
Tiny Mous (1166) – Thijs Verboon (1219) 1-1 10
Hans Lansbergen (1183) – Peter Hartog (1208) 2-0 6
Henk de Witt (1320) – Wim Kalis (1369) 0-2 1
Gerrit van Mastrigt (1220) – Arie van Genderen (1086) 1-1 3
Adri van Huet (1139) – Harm Jan van Rees (1108) 1-1 5
Wim Heuvelman (973) – Kees Brandwijk (1069) 0-2 8
Peter Lansbergen (1047) – Ad de Hek (1147) 1-1 9
Jelle Groeneveld (1057) – Theo de Swart (1338) 1-1 4
Dirk van Schaik Sr. (1034) – Peter de Hek (1266) 1-1 7
Piet Bastiaanse (1141) – Pieter Trapman Sr. (1167) 1 -1 2