Damclub                                    

Hoofdklasse WHDB

Deelnemende teams in deze competitie :

WEDSTRIJDVERSLAGEN (Door Hans Lansbergen)

15-9-2008 Van Stigt Thans 1 - Van Stigt Thans 2  

Ook in wedstrijd twee zit het niet mee.

Na twee nederlagen eindelijk weer zege op het tweede team

Al jarenlang is het een gebruik dat het eerste en het tweede team tegen elkaar spelen in de eerste ronde van de WHDB-competitie. Dit natuurlijk omdat je als competitieleider wil voorkomen dat er afspraken gemaakt worden als de stand daarom vraagt. Maar als er nu één club is waar meestal precies het omgekeerde gebeurd, dan is het wel hier. De laatste  keer dat er werd gespeeld in de bekercompetitie, ging het tweede team met de winst aan de haal. En ook op de bondsavond ging de winst naar het tweede team, ook al betrof het hier toen sneldammen. Reden temeer om een spannende wedstrijd te verwachten.

Al snel leek het eerste team op een voorsprong te komen. Peter Lansbergen wist de voorpost van Michiel Torn te veroveren en winst leek slechts een kwestie van techniek. Nu is het zo dat Michiel vroeg naar bed moet en derhalve met een kortere bedenktijd speelt en daar bleek Peter toch wel wat problemen mee te hebben. De schijfwinst bleef wel, maar inmiddels was de stand dermate dun geworden en ging ook de tweede tijdcontrole een rol spelen. Peter speelde het niet op zijn sterkst en Michiel wist te ontsnappen met remise.

De volgende verrassing die volgde was de zege van Edwin Torn op Frits Luteyn. Frits nam teveel risico en een sterk offer van Edwin maakte van Frits’ slechte stand een ruïne. Een goed

uitgevoerde combinatie bleek het genade schot.

Edwin de Jager had al snel groot voordeel tegen Dick van den Kerkhoff en na een afgedwongen combinatie werd het vooral veel randschijven van Dick tegen veel centrumschijven van Edwin. Ondanks al het geouwehoer, veel lulzetten, een warme zaal en die pokkenklok wist Dick het netjes naar remise te schuiven. Voor Edwin een tegenvaller, daar de onderling partij van de week daarvoor nog overtuigend in zijn voordeel was beslecht.

Peter van der Stap was behoorlijk laat in de speelzaal aangekomen, maar vaak heeft je tegenstander daar meer last van dan jezelf. Nu is Gerrit van Mastrigt iemand die het niet zo snel ergens warm om koud krijgt en de partij was in het begin zeker niet in zijn nadeel. Desondanks bleek weer eens dat hoe verder de partij vordert, hoe sterker Peter gaat spelen. Uit het niets verkreeg hij groot voordeel, hetgeen Gerrit een schijf en de partij kostte.

Bij deze 4-4 stand was het Guido van den Berg die de stand weer in het voordeel van het eerste team bracht. Wim Heuvelman verdedigde zich taai, maar moest toch zien dat zijn tempoachterstand hem fataal werd. Guido kwam steeds verder naar voren en maakte de partij prima af.

Wim Vrijland had de gehele partij optisch voordeel tegen Rob van den Bos, maar het pleit werd uiteindelijk pas beslecht in het eindspel. Wim liet weer eens zien dat hij in dat onderdeel bovengemiddeld handig is en Rob kon de remisehaven niet meer binnenzeilen.

Hans Lansbergen en Ton Burgerhout hebben al behoorlijk veel partijen tegen elkaar gespeeld en opvallend was het dan Ton die aan het langste eind trok. Hans was daarom niet gediend van een spannende partij en hij hield de stand vooral vlak. Ton kreeg wel wat tempo’s voordeel, maar een bovengemiddeld kansrijke voortzetting werd niet gevonden. Hierdoor was de zege voor het eerste team binnen.

Leo Mous had zijn laatste partij verloren tegen Matthijs Broek en was daarom extra alert op vooral zetjes. Het werd vooral degelijk schuiven op het centrum en opeens gaf Matthijs volkomen onnodig een schijf weg.  Winst leek ook hierna slechts een kwestie van techniek, maar Leo volgde een lastige weg en het was theoretisch nog wel gewonnen. Dit had echter nog vele zetten geduurd en Leo gaf de partij daarom remise, ook als uit sportief oogpunt. De eindstand was daarmee gekomen op 10-6, een terechte weerspiegeling van de krachtsverhoudingen.

20-10-2008 Constant - Van Stigt Thans 1    

Ook Constant Charlois geen bedreiging voor het WHDB-team

De eerste reactie van de Rotterdamse spelers was:”Zo, jullie nemen ook geen halve maatregelen.” De Schiedammers bleken op volle oorlogssterkte (de invloed van de nieuwe teamleider?), waardoor er op ieder bord een (aanzienlijk) ratingverschil in het voordeel van Van Stigt Thans ontstond. Een grote uitslag leek dus mogelijk, maar zoals zo vaak blijkt dat dan allemaal weer vreselijk mee te vallen (of tegen te vallen, het is maar hoe je het bekijkt). De uiteindelijke 10-6 overwinning was conform het wedstrijdbeeld, maar het duurde lang voordat het verschil zichtbaar werd. Hoewel, misschien zit het verschil juist daar in.

Al snel is het een heksenketel bij de partij tussen Frits en Iwan Fung en Kees wordt door Anthony Keijzer getrakteerd op een lastige hekstelling. Verder speelt Wim tegen de altijd lastige Daouda Soumah. Rob heeft logischerwijs wel wat druk op de stand van Djin Jharap, maar het is nog te vroeg om er al een definitief oordeel over te geven. De partij van Hans tegen Radjes Balkaran is om bij in slaap te vallen. De één wil niet, de andere doet er geen moeite voor de ander wat te laten willen. Dat deze partij dan ook als eerste klaar is en dat het resultaat een puntendeling is, is weinig verrassend. Verder bereikt ook Dirk niets concreets tegen Ratan Ganeshie en ook dit wordt remise. Wim leek in het begin wat onder druk te staan, maar zijn stand tegen Soumah wordt steeds beter en de remise komt nooit in gevaar.

Inmiddels is het dan 3-3 en het moet dan toch ergens vandaan gaan komen. Gelukkig heeft Guido een Jetleg van heb ik jou daar, want mensen die zich niet prettig voelen hebben altijd iets extra’s aan scherpte in zich. Als de in de landelijke competitie goed spelende Mehmet Yoney dan ook nog een op een verkeerd moment achter een voorpost loopt, volgt er een soort zetje van Weiss dat Guido verzekerd van de winst. Inmiddels is ook Kees uit de hekstelling en is er nergens meer gevaar.

De partij van Frits levert als snel een dammen-middenspel op, maar de uitslag staat eigenlijk al een tijdje vast. Toch duurt het nog lang voordat de vrede uiteindelijk getekend wordt, want Frits gaat tot het uiterste. Helaas zit het er geen winst meer in. Inmiddels is Edwin tegen Soelinder Jagram in zwaar weer beland en er wordt gevreesd voor zijn lot. Gelukkig blijkt de Rotterdammer het niet af te kunnen maken en ook bij de analyse valt het allemaal nog niet mee. De tand van Rob is inmiddels gevorderd tot een acht om acht, maar wel eentje die helemaal gewonnen is. Met speels gemak maakt hij de stand dan ook af. Als dan ook Kees tot remise heeft besloten en de 10-6 overwinning binnen is, kan iedereen de zaal verlaten, want om 23.30 uur gaat Schiemond dicht.

07-11-2008   Van Stigt Thans 1 - ODB/Haeghe Z 2    

De wedstrijd die nooit een wedstrijd kon zijn

Soms is het kwaliteitsverschil in een wedstrijd dermate groot dat ieder verloren bordpunt er één teveel is. Als je bedenkt dat het kleinste ratingverschil in deze wedstrijd 135 punten bedroeg en het grootste verschil maar liefst 524 punten bedroeg, dan is het eigenlijk een wonder dat de uitslag nog 13-0 is geworden. Nu zijn uitslagen van 16-0 een zeer zeldzaam verschijnsel, maar iedereen had bij voorbaat de gedachte dat het best moest kunnen. Ach, uiteindelijk was iedereen toch wel content met de uitslag. De echte wedstrijden moeten nog gaan komen.

Door een file op de A13 en een storing bij de metro waren diverse spelers nogal een de late kant en dus werd besloten de wedstrijd te laten beginnen om 20.00 uur. Helaas voor ODB 2 waren ze op dat moment nog maar met zes man, want Gerard Peroti was nog onderweg en bord 1 bleef onbezet. Hierdoor behaalde Peter een gratis tweetje en hij kon voor de onderlinge gaan spelen. Rob had weliswaar geen gratis tweetje, maar het krachtsverschil met Frans Teijn was zo groot, dat het nauwelijks tijd en moeite leek te kosten om de punten binnen te halen. Frits was de eerste die een punt verspeelde, hij kwam niet door de verdediging van Dion van Bommel heen. Hetzelfde leek voor Hans te gebeuren, maar dat was slechts schijn. Adriaan Groenendijk deed zijn uiterste beste e probeerde ook twee keer remise aan te bieden, maar Hans had een dermate grote tempovoorsprong dat hij veel eerder op dam was en het eindspel was probleemloos gewonnen.

Wim speelde tegen Gerard Peroti een partij zoals je die op dit niveau vaak ziet: het werd klassiek en hoewel dit een naam heeft dat het een speltype is met een grote remisemarge, is het toch vaak zo dat de sterkste speler aan het langst eind trekt. Ook in dit geval was het niet anders, Wim wist overtuigend te winnen. Tiny won in het vroege midden een schijf tegen Perkas Sewradj en hoewel deze nog een eind leek te komen, was dit slechts schijn. Op een grappig manier (één om één oppositie) besliste Tiny het gewonnen eindspel, de stand was 11-1. Ging Frits dan de boeken in als de enige speler die niet wist te winnen? Nee, want Edwin redde het niet tegen Bonne Douma. De Hagenaar gebruikte veel tijd in de opening, maar toch leverde dit hem een slechte stand op. Toen Edwin een onnodige dam nam, ontstond er een na een wederzijds wisselvallig middenspel een eindspel dat ondanks vele valletjes geen winst meer bevatte. En ook Guido wist niet te winnen. Piet Rozenboom is de dammende versie van het catenaccio, Guido kon het beton niet opblazen en even na half twaalf was de 13-3 eindstand daar.      

21-11-2008 Samen Sterk - Van Stigt Thans 1

Oude tijden herleven tegen Samen Sterk

In vroeger tijden was er één keer per jaar een traditionele wedstrijd tussen Samen Sterk en het toenmalige Damclub Schiedam. Het ene jaar kwam de club uit Hazerswoude naar Schiedam toe, het jaar erop volgde de terugwedstrijd. Meestal werd de confrontatie beslecht in het voordeel van de Schiedammers en ook nu weer was de verwachting dat dit zou gebeuren. We waren op volle oorlogssterkte. Uitzondering was Kees, hij had zijn plaats afgestaan aan Dirk van Schaik sr. Deze liet zich niet onbetuigd en versloeg zijn tegenstander Henk Boele gedecideerd, al leek het erop dat de man vooral bezig was met zo snel mogelijk klaar zijn.

Ach, eigenlijk was het ook geen wedstrijd. De grote tekenen van macht waarmee Wim (tegen Martin van der Sluis), Rob (tegen Louis de Frankrijker) en Frits (tegen Hans Stolwijk) wonnen waren tekenend. Ook Guido won, maar zoals al verwacht kostte hem dat wat meer moeite, Richard Treur is een speler die zelden verliest.

Gelukkig bleken er ook Schiedammers te zijn die mededogen hadden met hun tegenstander. Edwin liet een gewonnen klassieke stand tegen Jeroen Stolwijk (die in de landelijke competitie nog alles had gewonnen) remise lopen, Peter Stap verloor van zichzelf tegen Martien Out en Hans verloor voor het eerste die kalenderjaar met wit. Hij wilde tegen Micha van Tol veel teveel, deze bleef degelijk op het centrum schuiven en ook de wanhoopscombinatie die Hans nam leverde geen resultaat meer op. De 11-5 uitslag was derhalve zeer beschaafd en na afloop werden er nog vele nostalgische verhalen verteld. Het was vooral een gezellig samenzijn met oude bekenden, een echte wedstrijd is het nooit geweest.

01-12-2008 Den Haag - Van Stigt Thans 1

Den Haag na gelijkspel de morele winnaar

De wedstrijd die zou gaan beslissen over het kampioenschap, zoveel was van tevoren wel duidelijk. En dat beide ploegen geen halve maatregelen hadden genomen, mocht ook wel blijken. Den Haag had de drie minste spelers gepasseerd en er drie sterkere voor in de plaats gezet en zelf waren we ook bijna op oorlogssterkte. Alleen Peter ontbrak, maar door het meespelen van Ton waren we niet tot nauwelijks verzwakt. Nu was het afwachten hoe de opstellingen zouden zitten en waar de eventuele kansen en bedreigingen waren. Ook dit bleek redelijk in evenwicht, de wedstrijd kon beginnen.

In het begin had Ton wat voordeel, Wim wat nadeel en Kees een enge voorpost. Rob bereikte weinig, Frits had wat voordeel, Guido een grote tijdachterstand en Hans en Edwin een lekker stand met wat tijdvoordeel. Waar zou het doorslaan? Helaas redde Wim het niet tegen Bennie Provoost, alias Voorpost. Lang was de remise binnen handbereik, maar Wim wist hem helaas niet te vinden. Het lichte voordeel van Frits bleek bij lang na niet afdoende te zijn en het was 1-3. Gelukkig haalde supersub Ton het maximale uit zijn partij tegen Piet Lodder, een damcombinatie in een goede stand was beslissend.

Rob kon helaas niet het verschil maken, Wim Bremmer bleek een ervaren en stugge opponent die niets weggaf. Wie dat wel kon was Edwin. Hij bereikte een gunstige klassieke stand tegen Patrick Stork en toen die in vliegende tijdnood ook nog een blunder beging, was Edwin er als de kippen bij om zijn eerste overwinning binnen te halen.

Helaas werd deze voorsprong weer teniet gedaan. Eerst liep hij in een eenvoudige combinatie, vervolgens kreeg hij een tweede kans omdat Jeroen Kos zijn dam niet goed opborg. Ook deze kans was niet aan hem besteed, in het remise eindspel werd hij het slachtoffer van een kleine finesse. Hans speelde zoals gewoonlijk tegen Jaap van Galen. Het werd een spannende flankspelpartij, maar het evenwicht werd achteraf nooit echt verbroken. Als laatste bleek de voorpost van Kees totaal geen gevaar te lopen, zijn remise tegen Fred Ivens was een terecht uitslag. De uitslag was dan wel 8-8, Den Haag was de morele winnaar.

09-01-2009 Van Stigt Thans 1- DEZ Reeuwijk  

Kleine overwinning tegen een taai Reeuwijk 

Door de samenvoeging van de WHDB en de DMH kom je nog eens wat teams tegen waar je in het verleden nooit tegen speelde. Nu lijkt het erop dat het krachtsverschil over het algemeen nogal in het voordeel is van de WHDB-teams, maar blijkbaar is de formule wel een succes. Het is vooral leuk om eens tegen wat andere teams en tegenstanders te spelen en ook de gene zijde bleek dat volgens hun website zo te vinden. Het was ook duidelijk dat de Reeuwijkers ze zichzelf bij voorbaat weinig kansen gaven, ze wilden de schade vooral zoveel mogelijk beperken.

 Als je dat dan wilt doen, dan moet je in ieder geval wel met genoeg mensen zijn. Helaas bleek Reeuwijk door ziekte, zwakte, misselijkheid en ijsvrij slechts zeven mensen op de been te kunnen brengen. Ze waren echter zo sportief om dit van tevoren te melden, hierdoor kon Frits gewoon naar de clubavond in Schiedam en wij hadden een 2-0 voorsprong. En dat was maar goed ook, want de vooraf gemakkelijk gedachte avond (wie niet wint, moet schaatsend naar huis, werd er al gezegd in de auto) bleek nog behoorlijk lastig te zijn. Wel was daar een snelle overwinning van Wim. Sijbrand van Eijk tekende dit keer in plaats van een karikatuur voor een vroeg blunder en toen er later nog eentje overheen volgde, was daar de 4-0 voorsprong. Rob leek wel enige druk te hebben tegen André Venema, maar deze liet zien waarom hij in de landelijke hoofdklasse zo goed scoort en hij scoorde een verdiend punt. Kees was al snel een schijf achter gekomen tegen Hans de Knikker, maar de stand bleef wel zeer onoverzichtelijk door de verre voorpost. Als een volleerde Houdini wist Kees toch nog een punt uit de stand te halen, de volgende meevaller deze avond.

Peter leek al snel erg veel positioneel voordeel te hebben tegen Alex Bitter, maar deze heeft zoveel ervaring dat die het daar niet snel warm of koud van kreeg. Peter kon de KVO niet vasthouden en na een aantal ruilen werd er tot remise besloten.  

De winnende punten werden binnengehaald door Hans. Gideon de Bruin speelde een voor Hans bekende opening prima tegen en had hij zeker meer verdiend dan de schamele nul die hij nu kreeg. Hans wilde iedere ruil vermijden, maar het effect was bijna averechts en toen de zwartspeler dacht een voordelig eindspel te forceren, bleek dit een blunder te zijn. Nu had dit nog niet fataal hoeven zijn, maar in het eindspel ging het (mede door de tijdnood) van kwaad tot erger en Hans wist geheel onverwacht nog te winnen. Doordat Edwin (tegen Mariska Bos) en Guido (tegen Kariem Droog) het grote ratingverschil niet in klinkende munt konden omzetten (daar hebben ze ook niet tot nauwelijks kans toe gehad), bleef de uitslag beperkt tot een beschaafde 11-5.  

Wat van deze avond is bijgebleven? De kou van buiten, de mooie omgeving die Reeuwijk heeft en de heerlijke stoelen in een prachtige locatie. De wedstrijd zelf? Die was zeker niet super, maar we blijven in de race om de titel.

23-01-2009 Van Stigt Thans 1- ODB/ Haeghe

Titanenstrijd tegen ODB/ Haeghe PV beslist in Schiedams voordeel

De wedstrijd die ging beslissen wie er, onvoorziene uitslagen nagelaten, kampioen ging worden, zoveel was vooraf wel duidelijk. Er waren dan ook 15 basisspelers aanwezig, alleen Wim Vrijland ontbrak. Gelukkig hebben we dan altijd nog onze supersub Ton. Door het heersende noodweer kwamen veel mensen doorweekt aanzetten en het was de vraag of dit zijn invloed zou hebben. Net als de opstelling, voor wie zou die het gunstigste zijn?

Wel die opstelling zat wel okay. Rob en Ron waren aan elkaar gekoppeld en Ton zat zoals altijd tegen Hans Jansen. De hoop was gevestigd op de onderste drie borden, daar zat het Schiedamse voordeel. Het eerste punt werd al snel gescoord door een remise van Frits tegen Friso Fennema. Frits speelde in een ijltempo zijn zetten en vrijwel iedere schijf ging naar voren. Fennema is echter wel wat gewend en vrij probleemloos werd het remise. Edwin had dit jaar nog nauwelijks gepresteerd, maar deze keer was het raak. Christien speelde dit keer mee met de vijand en dan is er geen enkele genade. Edwin kwam steeds verder naar voren te staan en ongetwijfeld was het nog ergens remise, maar de tijdnood was beslissend. Helaas werd deze voorsprong weer teniet gedaan door Kees. Vorig jaar verloor hij al van Peter van Eck en dit jaar was het niet anders. Lange tijd leek het best aardig te gaan, maar Kees investeerde teveel tijd en ook hier was dat dodelijk, de stand was weer gelijk.

Landelijk gezien maakt Guido er een zooitje van, maar regionaal gaat het heel behoorlijk. Of zijn KVO nu echt verantwoord was weet ik niet, maar de opstelling werd steeds economischer en uiteindelijk kon hij de partij combinatief beslissen, het eindspel leverde geen problemen meer op. Rob en Ron maakten er een echte partij van, Rob de aanval, Ron de omsingeling. Lang leek Rob het betere van het spel te hebben, maar Ron is niet voor niets Nederlands kampioen. Remise was dan ook een logische uitslag. Ton had met het tweede team nog klopt gehad van Hans Jansen, dat wilde hij dit keer anders doen. Met een mix van degelijk en actief spel haalde hij dan ook probleemloos remise. Hans nam tegen de andere Hans (Jacobien) veel risico en wie weet had het ook wel helemaal verkeerd kunnen aflopen. Toen hij een remiseafwikkeling zag nam hem deze dan ook zonder dralen, hierdoor was het achtste punt binnen. Peter speelde een prima partij en hij drukte Betrap Maltha steeds verder terug. Na drie en een half uur spelen kon hij gefeliciteerd worden, de uitslag van 10-6 was een terechte.

09-02-2009 Damlust - Van Stigt Thans 1

Ruime zege op Damlust           

Wat doe als je wilt verkomen dat de tegenstander het clubgebouw weet te vinden? Je sluit een deal met Tom Tom en zorgt ervoor dat het clubgebouw niet daarin voorkomt. Gevolg: zeven Schiedammers hadden de grootste moeite om het clubgebouw te vinden, slechts Hans was ruim van tevoren aanwezig. Nu was het zelfs al een gebeurd dat een eigen speler een wedstrijd miste door deze reden, dus of het echt handig is? Na wat heen en weer bellen was iedereen even na kwart voor acht binnen en kon de wedstrijd alsnog beginnen. De toon was reeds gezet.

Damlust wist dat het bij voorbaat kansloos was indien er normaal werd opgesteld en daarom probeerde ze het enigszins tactisch aan te pakken. Veel mocht het echter niet baten, nog steeds was de krachtverhouding erg scheef, te beginnen bij Kees. Na een interessante opening kwam de ware kracht van zijn Piet van Eeden (die echt de hele tijd alleen maar over Ajax kon praten voorafgaande aan de wedstrijd) naar boven, een één om twee was genoeg voor een simpele winst. De winst van Edwin daarentegen was er eentje van een positioneel niveau. Een goed gespeelde hekstelling zorgde ervoor dat Bouke Bruisman slecht een dubieuze ruil kon nemen, maar veel mocht het niet baten. Een tiental zetten later kon Edwin gefeliciteerd worden. Hans speelde tegen Cor den Besten, van wie hij vorig jaar in de bondscompetitie nog verloor na een schijf te hebben voorgestaan. Ook ditmaal ging het niet soepel, maar in een spannende stand profiteerde Hans combinatief van de zwarte schijf op 36 en de stand was 6-0. Frits hoort sinds twee jaar weer bij de landelijke elite, dus het was de vraag of hij zich kon opladen voor een wedstrijdje met het regionale gepeupel. Gelukkig liet Frits zich van zijn beste kant zien en Teun van de Krol leverde eerste een schijf in en even later volgde er (in tijdnood weliswaar) een simpele dam. De winnende punten kwamen op naam van Peter. Leo Schouten deed in de hekstelling zo’n beetje al het mogelijke fout, waardoor hij reeds in een volle stand een schijf moest offeren. Niet voor later was de stand 0-10.

Ging Damlust dan nog wel wat bordpunten halen? Gelukkig wel, het zou ook niet goed zijn als dit niet zou gebeuren. Ton (die inviel voor Rob) had in het verleden al vaker gewonnen van Eric-Jan van Reenen, maar dit keer zat dat er geen moment in. Remise was een terecht resultaat. Wim speelde tegen de sterke Henk van Klaveren, een speler die alleen doordeweekse wedstrijden speelt. In tijdnood leek Wim nog eventjes in de problemen te komen, maar hij wist de remisehaven toch redelijk gemakkelijk te bereiken. Als laatste was Guido nog bezig. Posititioneel zag het er allemaal wel aardig uit, maar toen de tijdnoodfase voorbij was, was een ogenschijnlijk mooie stand ineens heel slecht. Guido offerde een schijf voor compensatie en omdat er wederom tijdnood aan zat te komen voor beide spelers, besloten ze maar de vrede te tekenen. Hierdoor was de eindstand gekomen op 13-3 in Schiedams voordeel en kon iedereen in de stromende regen de weg huiswaarts aanvangen.

06-03-2009       Van Stigt Thans 1- Leids Damgenootschap

WHDB-team opnieuw kampioen

Het zal ongetwijfeld niemand verbaasd hebben dat de regionalen in de laatste wedstrijd wederom de titel hebben gepakt, net als de voorgaande vier jaren. Verschil dit jaar was dat er wat nieuwe tegenstanders bij waren gekomen door het samenvoegen van de hoofdklasse van Midden-Holland en West- Holland. Je hebt dan wel iets grotere reisafstanden, maar het is ook wel weer eens leuk om andere tegenstanders tegen te komen. Kwalitatief hadden de teams helaas geen invloed, de ereplaatsen gingen naar de ploegen uit West-Holland. Het zou leuk zijn als dat volgens jaar iets anders ging.

LDG heeft enkele behoorlijke tot goede spelers, maar ook spelers die in deze klasse weinig te zoeken hebben. Dat bleek bijvoorbeeld uit de partij van Edwin, die binnen een uur zijn tegenstander te pakken had met een simpele doorbraak. Frits speelde tegen zijn voormalige leermeester Evert Bronstring, voor wie hij veel respect heeft. Beide spelers bestreden elkaar ook als zodanig en hoewel het zeker geen formaliteit betrof, was de remise zeker geen verrassend resultaat. Peter van der Stap verkreeg al snel een sterke aanval en door een combinatie van goed positioneel spel en veel dreigingen won hij uiteindelijk een schijf en later de partij. Guido kende regionaal gezien een goed jaar, maar hij sloot dit af in mineur. In een stand waarin voor beide spelers niet veel meer te halen leek, werd hij alsnog verrast door een damcombinatie die winnend bleek. Wim had lange tijd niet veel, maar zoals wel vaker wint vaak de sterkere speler als het erop aankomt. Zo ook hier en het was 7-3

Het kampioenschappunt (we hadden genoeg aan 8-8) werd binnengehaald door Hans. Tegen Maurits Meijer werd het een interessante partij, waarin Hans op het laatst nog behoorlijke kansen leek te krijgen na een misrekening van de zwartspeler. Helaas zat het er net niet in. De andere Peter (Lansbergen) leek een verwoestende aanval te hebben, maar het klopte allemaal net niet. Toen hij dacht de winst te forceren dacht zijn tegenstander dat gelukkig ook, want beide spelers zagen niet dat Peter tussentijds moest slaan in plaats van geven. Een lucky, hoewel geen onverdiende overwinning. Ton mocht het seizoen afsluiten. Ook hij kreeg een sterk aanval die uiteindelijk wel een keer zou winnen. Dat gebeurde ook, waardoor de eindstand op 12-4 kwam.