Voor de derde keer op rij wist van Stigt Thans een topwedstrijd in de ereklasse tot winst te brengen. Dit keer was regerend landskampioen Hijken DTC slachtoffer van de dadendrang van de Schiedammers. Daarmee neemt het team van captain Rob Clerc het heft in handen op de ranglijst en gloort, heel in de verte, de landstitel. Het tweede haalde het eerste, zwaar bevochten, punt in de competitie door met 10-10 gelijk te spelen tegen Witte van Moort. Het derde zorgde voor een regelrechte stunt door met een groot aantal invallers het hoog geklasseerde Amsterdamse VAD met 9-7 te verslaan en daarmee afstand te doen van de rode lantaarn.
Schiedam is dit jaar zonder meer de sterkste ploeg. De speling van het lot (rooster) bracht hen in de eerste vier rondes tegen vier concurrenten. Alle wedstrijden werden met grote resp. zeer grote cijfers gewonnen. Een groot gemis voor Hijken is dat ze er dit jaar niet in slaagden om oud-wereldkampioen Harm Wiersma achter het bord te krijgen. Deze wist enkele seizoenen lang letterlijk alles te winnen. Dat gebrek aan winstpartijen in belangrijke wedstrijden brak hen zaterdag op.
Teamleider Rob Clerc zat tegen grootmeester Auke Scholma. Deze is een echte liefhebber en bereid bloedstollende risico’s te nemen om tot kansen te komen. Uit tactische overwegingen gaf Rob zijn tegenstander de eerste twintig zetten nauwelijks de gelegenheid om tot diens geliefde half open klassieke spel te komen. Wel pakte hij ongemerkt links en rechts wat voordeeltjes. Dat resulteerde rond de veertigste zet in een buitengewoon explosieve stelling. De stand van Scholma was zeer kritiek. Het ging tussen compleet vastlopen en het toelaten van een dure afwikkeling. De afwikkeling voor twee stukken moest goed berekend worden. Echter na het nemen ervan stond er zoveel materiaal van de Hijkenaar op de tocht dat hij onmiddellijk opgaf.
Een belangrijke partij was die tussen de oud-wereldkampioen Anatoli Gantwarg en Roel Boomstra. Beiden zijn niet bang. Roel Boomstra is nog jong en sterker. Er kwam een buitengewoon scherpe stelling op het bord van aanval versus verdediging. Roel Boomstra ging duidelijk aan de leiding. Volgens Gantwarg had Roel zelfs moeten winnen. Analyse achteraf wijst dat ook uit. Nu kreeg hij de gelegenheid te ontsnappen via een goed getimed stukoffer.
Ondertussen pakte de in blakende vorm verkerende Frits Luteijn aan het tiende bord zijn vierde overwinning, waardoor een wel zeer ruime 12-8 overwinning op het scorebord kwam. Het blijft merkwaardig hoe de ‘zwakste’ speler van Schiedam de ene overwinning na de andere aan elkaar rijgt. Dat kan niet blijven duren.
Voor partijen en analyses eerste tiental, zie http://www.luteyn.net/damclub/2022/index.html
Stand ereklasse, stand 1e klasse B
Ondertussen deden de twee andere teams van Schiedam zaterdag ook goede zaken. Het tweede, dat met hetzelfde rijtje tegenstanders bezig is als het eerste, maar precies een ronde eerder, haalde het eerste punt binnen. Waldo Aliar speelde tegen Jan van Dijk. Een speler die houdt van combineren en daarvoor ongelooflijke risico’s wenst te nemen. Ditmaal maakte hij het te bont. Hij liet een schijnbaar te dure afwikkeling toe. Verrassend genoeg resulteerde dat via bij offeren van twee extra stukken in een rondslag, waarbij vrijwel al het materiaal van Jan van het bord ging. Altijd leuk voor de toeschouwers dat gekletter van de schijven tijdens het uitvoeren van een rondslag.
Bij een 9-9 stand bevond Peter van der Stap zich in een uiterste netelige situatie. Het was een verloren eindspel maar Peter wist nog net een muizengaatje te vinden. Daar was nog wel wat voor nodig. Allereerst claimde Peter remise vanwege drie maal dezelfde stand. Toen dit niet werd toegekend, zo bleek bij naspelen op een ander bord, keerden de spelers terug naar het wedstrijdbord waar inmiddels de opruimwerkzaamheden al waren gestart. Na het opzetten van de stukken bleek daarbij iets niet helemaal goed te zijn gegaan en vanuit een verkeerde stand werd verder gespeeld. Na enkele zetten werd het alsnog remise en kwam de 10-10 op de borden.
Het derde won zeer verrassend met 9-7 van VAD. Alles viel dit keer op zijn plek doordat de twee(!) basisspelers van dit team, Gerrit van Mastrigt en Tiny Mous, beide hun partij in winst om wisten te zetten en de zes invallers net genoeg paaltjes konden sprokkelen om de eerste twee wedstrijdpunten binnen te hengelen.
Van Stigt Thans – Hijken DTC 12-8
Anton van Berkel (1430) – Martin Dolfing (1516) 1-1 2
Casper Remeijer (1380) – Aleksej Domchev (1464) 1-1 4
Vadim Virny (1520) – Jacob Okken (1355) 1-1 9
Jitse Slump (1503) – Hans Jansen (1428) 1-1 6
Hein Meijer (1410) – Jan Ekke de Vries (1342) 1-1 1
Ron Heusdens (1465) – Wouter Sipma (1497) 1-1 10
Anatoli Gantvarg (1517) – Roel Boomstra (1558) 1-1 8
Rob Clerc (1498) – Auke Scholma (1457) 2-0 3
Emre Hageman (1235) – Wouter Wolff (1465) 1-1 7
Frits Luteijn (1364) – Henk Kalk (1282) 2-0 5
Van Stigt Thans 2 – Witte van Moort 10-10
Guido van den Berg (1252) – Yuen Wong (1362) 1-1 9
Walter Thoen (1244) – Marino Barkel (1440) 0-2 4
Jeroen Kos (1350) – Thijs van den Broek (1329) 1-1 3
Damien Come Aligna Messinga (1442) – Martijn de Leeuw (1364) 1-1 5
Christian Niami (1402) c- Gerbrand Hessing (1285) 1-1 6
Ton Burgerhout (1265) – Mitchel Mensinga (1272) 1-1 7
Peter van der Stap (1311) – Herman Hilberink (1282) 1-1 10
Kees Romijn (1252) – Bert Aalberts (1356) 1-1 1
Hans Lansbergen (1209) – Peter Hoopman (1350) 1-1 8
Waldo Aliar (1278) – Jan van Dijk (1399) 2-0 2
Van Stigt Thans 3 – VAD Amsterdam 9-7
Tiny Mous (1173) – Arie Storm (1089) 2-0 8
Gerrit van Mastrigt (1206) – Chris van Westerloo (1107) 2-0 3
Juan Camelia (1237) – Paul de Heus (1176) 1-1 6
Peter Lansbergen (1047) – Kees Binnenkade (1152) 1-1 7
Leo Mous (995) – Henk Twijnstra (1187) 1-1 1
Ron Bolderheij (849) – Jos Eggen (1199) 0-2 5
Piet Bastiaanse (1123) – Hans Vermeulen (1179) 1-1 2
Rob van den Bos (1013) – Herman van Westerloo (1150) 1-1 4